Parfum is zoals wijn: het vraagt kennis om er iets zinnig over te kunnen vertellen. Maar, net als bij wijn, komt daar ook vaak snobisme bij kijken. Zo heerst het idee dat nicheparfums per definitie beter (gemaakt) zijn dan wat je in de traditionele parfumerie kan kopen. Niet altijd correct, naar mijn bescheiden mening. We nemen een paar vooroordelen onder de loep:
“Nicheparfums zijn originelere geuren”
Het is waar dat grotere merken op veilig spelen door eerst een marktonderzoek los te laten op hun creaties om te zien of ze een groot publiek aanspreken. Nichemerken hebben dat budget niet en moeten dus op hun buikgevoel vertrouwen. Ze durven sneller een gewaagd idee te lanceren. Maar soms blijft het ook in die fase steken en heb je niet meer dan dat in plaats van een draagbaar parfum. Wie wil er bijvoorbeeld betalen om naar bloed, zweet en sperma (Etat Libre d’Orange Magnifiques Secretions) te ruiken? Of naar kreeft (Demeter Lobster), verf (Boudicca) of een garage (Comme des Garçons)? Maar je hebt uiteraard ook originele, goed gemaakte nicheparfums die fantastisch ruiken.
“Nicheparfums zijn beter gemaakt, er wordt meer geld gestoken in de ontwikkeling van de geuren.”
Niet noodzakelijk. Een goed parfum, los van je persoonlijke smaak, herken je aan drie elementen: houdbaarheid, evolutie en originaliteit. Zeker de laatste tijd vind je technisch zeer sterke parfums in de traditionele parfumerie. Een nichemerk beweert dat het meer budget besteedt aan de ontwikkeling van geuren en de kost van ingrediënten dan dat grote huizen dat doen, omdat ze marketingkosten uitsparen. In verhouding klopt dat ook. Dure advertentiecampagnes met wereldberoemde sterren kunnen kleine merken zich immers niet veroorloven. Maar dat wil nog niet zeggen dat nicheparfums daarom per definitie beter gemaakt zijn.
Blind ruiken zonder vooroordelen
Beautyjournaliste Franciska Bosmans wilde weten in welke mate parfumkenners zich laten leiden door vooroordelen. En of ze blind kunnen ruiken welke parfums goed en minder goed zijn gemaakt. Ze nodigde een jury van vier geurexperts uit die thuis zijn in de nicheparfumerie, waarin Café Cosmétique als blogger mocht zetelen. We kregen 27 parfums blind te ruiken en moesten er onze mening over geven.
De moeilijkheden van blind ruiken
Dan valt het pas op hoe moeilijk het is om een parfum louter op zijn geur te beoordelen. Een merk en een concept geven immers al een indicatie van wat je mag verwachten. En wat ruik je eigenlijk? Een bloem als oranjebloesem bijvoorbeeld heeft zoveel verschillende gezichten en kan in combinatie met andere ingrediënten heel verschillende emoties oproepen. In een goed gemaakt parfum herken je niet altijd afzonderlijke ingrediënten. Wanneer verschillende grondstoffen samensmelten krijg je een synergie, die beter is dan de som van de afzonderlijke delen. Een geur op een paar minuten beoordelen is ook geen goed idee, want dan kan je niet inschatten hoe hij evolueert.
De volgorde -net als bij wijn- waarin je parfums ruikt is ook belangrijk: als je een suikerbom hebt geroken is het meteen daarna niet evident om het delicate van een lichte bloemetjesgeur juist te kunnen beoordelen. En op een papieren blotter krijg je niet dezelfde ontwikkeling als op je huid. Maar een mens moet praktisch zijn en de tijd was beperkt.
Volg je neus
Toch wil ik een pleidooi houden voor blind ruiken. Omdat alles wat er eigenlijk niet toe doet (zoals het merk, het flesje, de naam) wegvalt. Opeens wordt duidelijk wat de mooie composities zijn en wat minder is. Je beoordeelt een parfum op zijn geur, los van alle marketingverhaaltjes en beeldvorming die automatisch wordt opgeroepen door een naam, een merk en design. En dan word je al eens verrast, ja. Een celebritygeur die origineler blijkt te zijn dan de nicheparfums, een kitscherig flesje dat je nooit zou oppikken maar wel een goed gemaakte geur bevat, een high end merk dat synthetische rommel durft uit te brengen, ….
Lees ook
Hoe groot kan niche worden? Bedenkingen over de toekomst van de nicheparfumerie.